Informacje o Radzie i Zarządzie Osiedla Targówek Fabryczny (od 24.09.2016)

Zarząd Osiedla:
Przewodniczący: Robert Sobiecki
zastępcy: Mariusz Bielecki, Renata Łukaszewicz, Małgorzata Sekuła, Agnieszka Sikora

Rada Osiedla:
Przewodnicząca Elżbieta Sobiecka,
zastępcy: Anna Klaudia Kędziorek, Hanna Nerć
Członkowie: Joanna Dąbrowska, Dominika Kosk, Paweł Królikowski, Elżbieta Królak, Anna Melonik, Ewa Mroczek, Aleksandra Nerć, Mariusz Prelwitz, Michał Siwołowski, Rafał Suchocki, Jacek Śniżko, Ewa Wiechno

Informacja o Targówku Fabrycznym /źródło: strona ROTF/

W połowie XIX wieku, władze carskie rozpoczęły budowę trzech linii kolejowych, celem łatwego dowozu zaopatrzenia dla wojska stacjonującego w Warszawie. Łączyły one Warszawę z Moskwą, Petersburgiem i Prusami. Wybudowana na Pradze obwodnica kolejowa, łącząca trzy zbudowane dworce kolejowe, oddzieliła piaszczystym wysokim nasypem Targówek od centrum Pragi. Powstałą dzielnicę przecinała jeszcze linia kolejowa biegnąca do Petersburga (lata budowy 1859-1862), dzieląc ją na dwa osiedla. Część wschodnia, otrzymała od władz miasta w 1916 roku nazwę – Targówka Fabrycznego ( Przemysłowego), z racji skumulowania na nim zakładów przemysłowych. Były to:

• zakład chemiczny produkujący kwas siarkowy
• zakład bitumiczny wytwarzający smołowane opakowania i tektury
• Skład Produktów Naftowych „Polmin”
• fabryka lakierów i farb
• skład filmów Kodak
• Huta Szkła Towarzystwa Akcyjnego Kijewski, Scholtz i Spółka ( wybudowana w 1879 r.), oraz kilka innych mniejszych zakładów i prywatnych warsztatów.

Wraz z budową zakładów przemysłowych, które zatrudniały rzesze robotników, budowano domy czynszowe dla pracowników i ich rodzin. W 1919 roku wybudowano na Targówku Fabrycznym kościół rzymsko katolicki pod wezwaniem Zmartwychwstania Pańskiego.

Na interwencję Komitetu Przyjaciół Targówka, władze miasta wybudowały dwa budynki szkolne, w których mieściły się trzy szkoły podstawowe siedmioklasowe. Nr 58 przy ulicy Siewnej imienia Tadeusza Hołówki, dyrektor Henryk Lotholc Nr 116 imienia Pułku Czwartaków, dyrektor Franciszek Kőhler Nr 117 imienia Stanisława Wyspiańskiego, dyrektor Konstanty Lech Szkoły 116 i 117 mieściły się przy ulicy Mieszka I. Połączone w 1948 roku przyjęły nazwę Szkoła Podstawowa Nr 58, która istnieje do dziś.

W latach trzydziestych władze miasta wybrukowały główne ulice Targówka i w 1938 wprowadziły komunikację autobusową ulicą Ziemowita ( linia „T”). W okresie międzywojennym Targówek Fabryczny liczył ok. 3 tys. osób, a do 1939 r. rozrósł się do 12 tys. Potężnym ciosem dla rozwijającego się osiedla był wybuch II wojny światowej. Ze względu na koncentrację przemysłu Targówek był bombardowany we wrześniu 1939 roku. 25 sierpnia 1944 roku hitlerowcy wywieźli z Targówka ponad 4 tysiące mężczyzn w obawie, by nie wzięli udziału w Powstaniu Warszawskim.

Po wojnie uznano, że ten teren zostanie przeznaczony na dzielnicę przemysłową. Rozbudowując zakłady przemysłowe, w latach 70 XX wieku wysiedlano mieszkańców, a tym, którzy zdecydowali się pozostać zakazano remontowania domów i budynków, nie mówiąc o wznoszeniu nowych. Lata osiemdziesiąte to powolna degradacja i „śmierć” osiedla.

Pragnąc zmienić ten stan rzeczy w kwietniu 1998 roku zawiązała się Grupa Inicjatywna Rady Osiedla Targówka Przemysłowego, Elsnerowa i Utraty, a następnie 28 czerwca 1999 Rada Gminy Targówek uchwaliła powstanie Osiedla Targówek Fabryczny.

Attachments:

statut ROTF

[statut ROTF]

369 kB